หัวหน้าหลายคนรียนรู้มาว่าสมัยนี้ต้องเปิดโอกาสให้คนทำงาน
มีส่วนร่วมแสดงความคิดเห็นในการประชุม และเสนอแนะแนวทางการทำงาน
แต่เมื่อลองเปิดโอกาสให้คนแสดงความคิดเห็น
กลับไม่ค่อยมีใครกล้าแสดงความคิดเห็น
มีเพียงไม่กี่คนหน้าเดิม ๆ ที่แสดงความคิดเห็น
สาเหตุเพราะอะไร
หลัก ๆ อาจจะมาจาก…
วัฒนธรรมองค์กร
ความเชื่อของคนที่ไม่กล้าแสดงความคิดเห็น
พฤติกรรมของหัวหน้า
วัฒนธรรมองค์กร เช่น
ก. อนุรักษ์นิยมมาก แต่งตัวต้องเป็นทางการ
ข. การจัดโต๊ะประชุมแบบครูกับนักเรียน
ค. บรรยากาศการประชุมเคร่งขรึม มาคุ
ความเชื่อของคนที่ไม่กล้าแสดงความคิดเห็น เช่น
ก. กลัวว่าความคิดเห็นของตัวจะดูโง่
ข. คิดว่าเป็นการโชว์ออฟ เดี๋ยวเพื่อนหมั่นไส้
ค. กลัวว่าเสนออะไรไปแล้วต้องนำไปทำต่อ งานงอกโดยไม่จำเป็น
พฤติกรรมของหัวหน้า
ก. ใจเย็นไม่พอ เห็นเงียบเลยบอกสิ่งที่ตัวเองคิด คนก็ไม่กล้าคิดต่าง
ข. มีธง หากตอบไม่ตรงก็จะตั้งคำถามหว่านล้อมใหม่
ค. ตำหนิคนที่มองความเสี่ยงว่า “มองโลกแง่ร้าย”
ลองหาทางปรับปรุงบริบทต่าง ๆ เหล่านี้ดูด้วยก็ดีครับ
แต่ว่าหลัก ๆ เลย เราในฐานะหัวหน้า
หากเราต้องการให้คนมีส่วนร่วม ลองพิจารณาวิธีการเหล่านี้ดูครับ…
- บอกประโยชน์ให้เขารู้ คนหน้างานเห็นทางแก้ปัญหาดีกว่าผู้บริหาร การแก้ปัญหาจะตรงจุดกว่า
- เริ่มต้นด้วยคำถามง่าย ๆ กลาง ๆ ก่อน อย่าถามคำถามยาก ๆ เวลาเกิดวิกฤติเลยทันทีคนไม่กล้าเสี่ยงตอบ
- เมื่อคำถามง่าย ๆ การบอกเขาว่า เป็นการระดมความคิดแบบสบาย ๆ ก็น่าจะทำให้เขากล้าพูดมากขึ้น
- ให้กำลังใจทุกคำตอบ หากดี บอกว่าเยี่ยม หากพอใช้ได้บอกว่าน่าสนใจ
- ให้เวลาคิดหน่อย ถาม แล้วให้เขาคิด จดโน้ตไว้ แล้วเปิดโอกาสให้พูดทีละคนรอบโต๊ะ
- ให้เวลาซ้อม ด้วยการถาม ให้แลกเปลี่ยนกับเพื่อนข้าง ๆ แล้วค่อยบอกเพื่อนในกลุ่มใหญ่
- หากคำตอบไม่ดี ชมให้กำลังใจว่า ขอบคุณที่ช่วยกันคิด อย่าไปวิจารณ์คำตอบที่ไม่ดี
- นำความคิดเขาไปทำงาน แล้วให้เครดิตคนที่นำเสนอความคิดเสมอ
สุดท้าย ระวังอย่าให้เกิดภาพลักษณ์ว่า “ใครเสนอความคิดริเริ่มอะไร แล้วต้องนำไปทำคนเดียวให้สำเร็จ”
หากจะมอบหมาย ให้เขาเป็นหนึ่งในคณะทำงาน แล้วจัดสรรคนและทรัพยากรให้เขาด้วย
