“คุณชาญชัย ผมประทับใจกับการกล่าวปิดการประชุมในวันนี้นะครับ คุณชาญชัยได้แสดงให้เห็นบารมีและภาวะผู้นำของคุณออกมาได้ดีเยี่ยมทีเดียว นอกจากนี้ การสรุปประเด็นหลัก ๆ และแนะนำทีมงานว่าจะนำสิ่งที่เราได้เรียนรู้กลับไปใช้งานอย่างไร นับว่ามีประโยชน์มากสำหรับเขา” ผมบอกกับคุณชาญชัยซึ่งเป็นผู้อำนวยการฝ่ายปฏิบัติการหลังจากการโค้ชทีมงานบริหารของเขา
คุณชาญชัยยิ้มพร้อมกับบอกว่า “ขอบคุณครับคุณเกรียงศักดิ์ ผมต้องยกเครดิตให้นายและทีมงานของผมครับ”
ผมถามต่อว่า “นิโคลัสเขาช่วยคุณอย่างไรหรือครับ” นิโคลัสคือผู้ช่วยกรรมการผู้จัดการใหญ่ที่คุณชาญชัยรายงานตรงต่อเขา
คุณชาญชัยจึงเผยเรื่องราวของเขาออกมา “ปีที่แล้วตอนที่ผมได้รับการแต่งตั้งให้ดำรงตำแหน่งนี้ใหม่ ๆ นั้น ผมไม่ค่อยสบายใจนัก เพราะรู้สึกกดดันกับภารกิจที่ได้รับมอบหมาย คุณคงสังเกตออกใช่ไหมครับคุณเกรียงศักดิ์”
ผมพยักหน้า “ก็พอมองออกนะครับ ผมจำได้ว่าเราไปวางแผนกันที่หัวหินกับทีมงาน ท่าทางคุณดูจะวิตกกังวลใจกับหน้าที่ใหม่ในตอนนั้น”
คุณชาญชัยเล่าต่อ “หลังจากการประชุมที่หัวหิน ทีมงานรู้สึกดีขึ้นมากกับนิโคลัส เราเรียนรู้ว่าที่จริงแล้ว เขาก็เป็นคนที่มีความเป็นกันเองสูง ไม่ได้ดุร้ายอย่างที่เห็นในที่ทำงาน พวกเราก็เลยเปลี่ยนมุมมองที่มีต่อเขา มาในทางที่ดีขึ้นมากหลังจากเวิร์คช๊อปในคราวนั้น”
ผมเสริมว่า “ที่จริงนิโคลัสก็เปลี่ยนแปลงไปด้วนะ ผมยังจำได้ว่าก่อนไปหัวหินสองสามเดือนนั้น เขายังดูจริงจังและเครียดน่าดู”
คุณชาญชัยเล่าต่อ “หลังจากเวิร์คช๊อป เราสองคนก็ทำงานเข้าขากันอย่างมาก ไปไหนก็เป็นปาต้องโก๋ ผมให้ข้อมูลเกี่ยวกับตลาด พนักงาน และวัฒนธรรมไทยกับเขาอย่างเต็มที่ เขาก็สอนงานผมว่าการบริหารฝ่ายปฏิบัติการที่มีประสิทธิภาพนั้นต้องทำอย่างไร ก็อย่างที่เห็นนะครับว่า ยอดขายดีขึ้น ต้นทุนลดลง คนมีความสุขในการทำงานมากขึ้น แม้ว่าปริมาณงานจะมากขึ้นก็ตาม”
ผมถามต่อ “ผมสังเกตเห็นว่าคุณชาญชัยมีความมั่นใจในตัวเองมากขึ้นอย่างเห็นได้ชัด พอจะยกตัวอย่างได้ไหมครับว่านิโคลัสเขามีส่วนทำให้เกิดขึ้นได้อย่างไร”
ชาญชัยเล่าต่อ “ข้อแรกเลย เขาบอกผมว่า เขาเป็นคนที่ทะเยอทะยาน เขาต้องการเติบโตไปในตำแหน่งที่สูงขึ้น ในสองสามปีข้างหน้า หนทางนั้นจะเกิดขึ้นได้ก็ต่อเมื่อเขาสามารถสอนงานให้ผมเก่งขึ้นมา เพื่อจะมาแทนเขาในอนาคต”
ผมอมยิ้มพร้อมถามต่อ “แล้วคุณชาญชัยบอกกับเขาอย่างไร เวลาที่เขาบอกว่าจะให้คุณมาแทนเขาในอนาคตนะครับ”
ชาญชัยตอบ “คุณก็รู้นี่ครับ พวกเราคนไทยถูกสอนมาให้ นอบน้อมถ่อมตัว ผมตอบเขาไปว่า ผมไม่ต้องการจะมาแทนที่เขาหรอกครับ การที่บริษัทให้โอกาสผมได้มาทำงานในตำแหน่งนี้ ผมก็รู้สึกเป็นความกรุณาอย่างสูงแล้วครับ แต่เขาบอกกับผมว่า มันเป็นเรื่องปกตินะที่จะบอกกับนายหรือองค์กรว่าบุคลากรของเราต้องการ ความก้าวหน้าในที่ทำงาน ผมจึงบอกเขาไปว่าผมจะนำไปคิดต่อดู แต่ว่าถึงตอนนี้ผมก็คิดว่าผมน่าจะเติบโตได้นะครับ เพราะว่านิโลคัสได้สร้างความมั่นใจให้กับผมมากในปีที่ผ่านมา”
ผมดึงเขากลับมาประเด็นที่ค้างไว้อยู่ “หลังจากที่นิโคลัสบอกเกี่ยวกับการวางแผนงานในอาชีพแล้ว เขาทำอย่างไรต่อครับ”
ชาญชัยตอบว่า “เราสองคนก็ออกตรวจงานที่สาขาของเราด้วยกัน เขาเริ่มต้นด้วยการทำให้ผมดูก่อนสองสามร้านแรกว่า วิธีการบริหารร้าน วิธีการตรวจร้าน การจูงใจพนักงานด้วยการชมเชยเมื่อเห็นสิ่งที่ดี และการให้ข้อมูลย้อนกลับในลักษณะที่สร้างสรรค์เมื่อเห็นสิ่งที่ต้องได้รับการแก้ไข หลังจากนั้นเขาก็ให้ผมลองทำตามตัวอย่างที่เขาทำให้ดู พร้อมกับให้ข้อมูลย้อนกลับกับผม เราพูดคุย แลกเปลี่ยนข้อมูลกัน ในรถ ระหว่างการตรวจร้าน ตอนทานข้าวกลางวันด้วยกัน
ลำดับถัดมาก็คือการให้ความช่วยเหลือสนับสนุนผมและทีมงาน เมื่อเราเผชิญปัญหาและอุปสรรคในงาน เขาจะไม่หนี แต่กลับเข้าชนปัญหา เมื่อจำเป็น เขาก็ไปต่อสู้ขอทรัพยากรมาจากฝ่ายบริหารระดับสูง หรือเจรจาต่อรองกับหน่วยงานอื่นๆ เพื่อให้งานบรรลุเป้าหมาย
แต่ว่าจุดที่ทำให้ผมเกิดการเปลี่ยนแปลงมุมมองอย่างมาก ก็ตอนที่เขาลาพักร้อนไปหนึ่งเดือน ผมต้องนั่งรักษาการในตำแหน่งเขา ผมจึงได้มีโอกาสเข้าร่วมประชุมผู้บริหารระดับสูง ซึ่งผมเป็นคนไทยคนเดียวในนั้น ปรากฏว่าบรรยากาศการประชุมเป็นการประชุมที่มุ่งเน้นเนื้อหา จริงจัง และซีเรียส มีการถกเถียงกันแบบเอาเป็นเอาตาย ใครข้อมูลไม่แน่นก็จะโดนซัดเป็นฉาก ๆ โชคดีที่เขาเห็นผมเป็นคนไทย และเพียงรักษาการเท่านั้น แต่ผมก็หนาวเหมือนกัน
ผมจึงนำเรื่องนี้มาเล่าให้ทีมงานฟังว่า ในระดับสูงนั้นมีแรงกดดันมากมายเพียงใด ทีมงานของเราก็เปลี่ยนแปลงไปทันที จากที่แต่เดิมเคยสบาย ๆ บ้าง ก็กระตือรือร้นและตื่นตัวมากขึ้น พวกเราเริ่มคิดนอกกรอบกัน ทำงานหนักกันมากอยู่แล้ว ก็มากขึ้นไปอีก มีความคิดริเริ่มใหม่ ๆ มากขึ้น เพราะว่าเรารู้ว่านิโคลัสดีกับพวกเรามาก เราไม่อยากให้เขาเดือดร้อน หรือต้องเผชิญแรงกดดันจากฝ่ายบริหารมาก เราพยายามทุกวิถีทางเพื่อช่วยหาทางลดปัญหาให้เขา เดี๋ยวนี้ทีมงานของเราแกร่งขึ้นมากเลยครับ”
