“แกรี่ ผมรู้สึกดีมากเลยสำหรับงานเลี้ยงคืนนี้” ผมบอกกับแกรี่ในรถ ผมอาสาจะพาเขาไปส่งที่โรงแรม หลังจากงานเลี้ยงส่งเขา
แกรี่เป็นผู้อำนวยการฝ่ายการขายและการตลาดในบริษัทร่วมทุนระหว่างไทยและฝรั่งเศสแห่งหนึ่ง หลังจากสี่ปีในประเทศไทย แกรี่ได้รับการแต่งตั้งให้ดำรงตำแหน่งที่สูงขึ้นในฐานะผู้จัดการประจำประเทศเวียตนาม
“ขอบคุณนะครับคุณเกรียงศักดิ์ที่มาร่วมงานในคืนนี้” แกรี่บอกผม
ผมพูดต่อ “ผมยังจำได้ว่า สามปีที่แล้วตอนที่เรานำเสนอผลรายงานว่าพนักงานชาวไทยรู้สึกอย่างไรกับคุณและนายของคุณ หุ้นส่วนผมที่ชื่อมิเชลบอกว่า เขาเจอกรณีเกี่ยวกับความขัดแย้งจากวัฒนธรรมที่แตกต่างกันมาพอสมควร ในกรณีบริษัทของคุณเป็นกรณีที่หนักที่สุด เพราะว่าดูเหมือนความสัมพันธ์จะกระทบกระทั่งกันแรงพอสมควร ในตอนนั้น ผมเองก็ไม่แน่ใจเหมือนกันว่าเราจะช่วยคุณได้มากน้อยเพียงใด แต่ว่าจากบรรยากาศในงานคืนนี้ ผมรู้สึกภูมิใจที่ได้มีส่วนเล็ก ๆ ในความสำเร็จของคุณ”
แกรี่พยักหน้า “ผมคิดว่ารายงานการศึกษาที่คุณเก็บข้อมูลมาว่าคนไทยรู้สึกอย่างไรนั้น เป็นการเปิดโลกทัศน์สำหรับพวกเราอย่างมาก เราได้เห็นมุมมองทั้งทางลบและบวก ผมคิดว่าเราโชคดีนะครับที่คุณไม่ทำตามที่เราต้องการในตอนแรก”
ผมยิ้ม “ในการพบกันครั้งแรกคุณและนายคุณอยากให้ผมอบรมคนไทยเรื่องแนวทางการทำงานกับคนต่างชาติ โชคดีที่เราไม่เห็นด้วย วิธีการทำงานของเดอะโคhช เราเชื่อว่าการทำความเข้าใจสถานการณ์เป็นหัวใจสำคัญ เราไม่คิดว่าการที่รีบเสนอแนะอะไรออกไปโดยไม่เข้าใจปัญหานั้นเป็นสิ่งที่ดี”
แกรี่ยิ้มตอบ “ทีมงานของเราสามารถจะสร้างความเป็นหนึ่งได้ก็มาจากเวิร์คช๊อบแรกที่พัทยา มันเป็นการเรียนรู้จากประสบการณ์ที่ดีสำหรับพวกเราทุกคนในเรื่องการทำงานต่างวัฒนธรรม การที่พวกเราเรียนรู้ว่าค่านิยมของคนไทย และของพวกเราชาวตะวันตกเป็นอย่างไรนั้น ทำให้เราทำงานร่วมกันได้ดียิ่งขึ้น”
ผมเสริม “ดีนะที่เราไม่ได้ทำเวิร์คช๊อบเดียวแล้วก็เลิกลากันไป ผมไม่เชื่อว่าการอบรมเพียงครั้งเดียวจะเกิดการเปลี่ยนแปลงอะไรมากนัก ในช่วงสามปีที่ผ่านมาเดอะโค้ชมีโอกาสได้ทำงานร่วมกับบริษัทของคุณในหลาย ๆโครงการ”
แกรี่พูดว่า “ไม่ใช่เฉพาะเดอะโค้ขหรอกครับ เราลงทุนกับบริษัทที่ปรึกษาหลายแห่ง และเราใช้เครื่องมือในการบริหารการจัดการหลายอย่าง เราลงทุนในเงินและเวลาให้กับคนของเราอย่างมาก แต่มันก็เห็นผลอย่างที่เราเห็นนี่แหละครับ”
ผมบอกว่า “ผมคิดว่าพอจะประมวลสิ่งที่คุณทำออกมาได้คร่าว ๆ ดังนี้ครับ
- ลงทุนและลงแรงที่จะเรียนภาษาไทย ภายในเวลาสองสามปี คุณสามารถพูดไทยได้ ตอนคุณกล่าวขอบคุณพนักงาน คุณพูดเป็นภาษาไทยกว่าสิบนาที มันแสดงให้ทีมงานคนไทยเห็นว่า คุณให้ความใส่ใจพวกเขา และคุณพร้อมที่จะปรับตัวเข้าหาพวกเขา
- ความใฝ่รู้ ผมสังเกตเห็นว่าตลอดเวลาที่เราคุยกัน คุณจะจดบันทึกโดยตลอด หากว่าผมมีข้อเสนอแนะอะไรก็ตาม หลังการประชุมกัน คุณก็จะสรุปเป็นอีเมล์มาที่ผม แล้วก็รายงานผลคืบหน้าเป็นระยะ ๆ
- คุณบริหารด้วยผลงาน คุณจะโปรโมทคนที่มีผลงาน โดยไม่คำนึงเรื่องความอาวุโส วิธีนี้ทำให้หนุ่มสาวที่ทำงานกับคุณกระตือลือล้น เพราะไม่ต้องรอคิว
- วิธีบริหารคน คุณจะบอกคนของคุณเรื่องผลงานตามตรง แต่ก็ระวังไม่ทำให้เขาเสียหน้า คนไหนมีข้อควรปรับปรุงคุณก็จะให้โอกาสเขา แต่ว่าหากในกำหนดเวลาเขาทำไม่ได้ คุณก็ไม่เสียเวลา โดยให้เขาพ้นจากงานนั้นเพื่อให้เขาไปทำในสิ่งที่เขาถนัด บางครั้งก็ต้องให้เขาออกจากงานไปเลย
- คุณมีความมุ่งมั่นพยายามอย่างยิ่ง ในตอนแรกผมสังเกตว่าคนไทยหลายคนรู้สึกอึดอัดในการทำงานกับคุณ แต่เขาเคารพความมุ่งมั่นของคุณ เมื่อคนเรามีความเคารพกันแล้ว ต่อมาคุณก็พยายามสร้างเสริมสัมพันธ์อันดีกับพวกเขา ความเชื่อมั่นและไว้วางใจก็ค่อยๆเกิดขึ้นมาตามลำดับ” แกรี่เสริมว่า “ผมตัวลอยเลยคุณเกรียงศักดิ์ ผมคิดว่าผมโชคดีครับ นายผมสนับสนุนผม เขาคอยแนะนำ สอนผม ที่สำคัญคือเขามีจุดยืนที่จะสนับสนุนผม นอกจากนี้พนักงานคนไทยที่ทำงานกับผม เขามีความพยายามอย่างมากที่จะปรับตัวเข้ากับผม เขาให้ข้อมูลย้อนกลับเมื่อคิดว่ามีอะไรที่ผมควรปรับปรุง และเพื่อนร่วมงานชาวไทยในระดับเดียวกับผม ก็มีส่วนช่วยผมอย่างมาก” ผมบอกว่า “แบบนี่เขาเรียกว่าผู้นำระดับห้า จากหนังสือชื่อดังชื่อ Good to Great ของ Jim Collins เขาเขียนไว้ว่า ผู้นำในองค์กรที่ประสบความสำเร็จจะมีความคล้ายคลึงกันอยู่อย่างหนึ่งคือ ความนอบน้อมถ่อมตน เมื่อมีใครมายกย่องชมเชยเขา เขาจะมองออกไปนอกหน้าต่าง แล้วยกย่องความสำเร็จให้กับสิ่งอื่นๆที่มิใช่ตัวเขา แบบคุณนี่ไงแกรี่” แกรี่ถามต่อ “คุณคิดว่าบรรยากาศงานคืนนี้เป็นอย่างไรครับ งานนี้จัดโดยเลขาและทีมงานของผม ผมไม่ได้มีส่วนเลยเกี่ยวกับรายละเอียดของการจัดงาน” ผมตอบ่วา “สนุกดีครับ ผมชอบแฟชั่นโชว์นะ มันสร้างสรรค์ดี การที่พนักงานขาย ที่เป็นชายสิบคนออกมาเดินโชว์เสื้อแจ๊คเก็ตบริษัทนั้นมันครื้นเครงดีครับ” แกรี่เสริมว่า “เสื้อแจ๊คเก็ตเหล่านี้ไม่ได้ใช้แล้ว เป็นของเก่าที่มีค้างอยู่ในสต๊อค ที่เราเก็บไว้มานานแล้ว ก็เลยนำมาใช้ในกิจกรรมนี้ ผมว่าพวกเขามีความคิดสร้างสรรค์ที่ดีนะ” ผมเสริม “ผมชอบวีดีโอสิบนาทีนะ พนักงานแต่ละคนมีเวลาสั้น ๆ เขียนข้อความถึงคุณ ลงบนกระดานที่ลบได้ บางคนก็อ่านให้ฟัง ผมว่ามันน่าประทับใจที่เราได้มีโอกาสเก็บสิ่งดี ๆ เหล่านี้ไว้กับตัว หลังจากนั้นก็มีการร้องคาราโอเกะกันอย่างสนุกสนาน โดยเฉพาะพนักงานที่อายุน้อย ๆ ดูท่าทางจะสนุกมาก
ในตอนท้าย ทีมงานก็มอบของขวัญที่ระลึกให้คุณ ที่น่าประทับใจก็คือ คุณมีการจัดของขวัญจำนวนประมาณสิบห้าชิ้น มามอบให้พนักงานและทีมงานที่ต้องติดต่องานอยู่บ่อย ๆ ของขวัญที่หามาแต่ละชิ้นก็ไม่เหมือนกัน โดยคุณพยายามเลือกให้ตรงกับบุคลิกของแต่ละคน แสดงว่าคุณใส่ใจเป็นรายบุคคลจริง ๆ”
