“คุณเกรียงศักดิ์ มีหนังสือเล่มไหนที่จะแนะนำเกี่ยวกับการบริหารเจนวายไหมครับ” มงคลถาม
“ยังไม่เจอที่โดนใจครับ กังวลใจอะไรครับ”
“ผมไม่เข้าใจคนรุ่นนี้มาก เขาทำงานกับผมพักหนึ่ง แล้วก็ลาออกไป แถมไม่บอกอะไรเราตอนลาออก”
“สองเดือนก่อน ผมถามในเฟซบุ๊คเรื่องการบริหารคนเจนวาย โดยถามสองข้อคือ คนที่บริหารเจนวายเขามีเทคนิคอย่างไร และเจนวายเองอยากให้นายบริหารเขาอย่างไร”
“คุณเกรียงศักดิ์รู้จักเจนวายมากน้อยขนาดไหน”
“ผมโชคดีที่โค้ชเด็กรุ่นนี้ที่เป็นผู้บริหารฝึกหัดอยู่หลายกลุ่ม ในเฟซบุ๊คผมมีเพื่อนสองร้อยคน สองในสามเป็นเจนวาย
ลองดูผลของแบบสอบถามไม่เป็นทางการของผมดูครับ
สำหรับคนที่บริหารเจนวายบอกว่า
- ให้ข้อมูลย้อนกลับตรงไปตรงมา ในเวลา และให้อย่างสร้างสรรค์ ระบุไปที่พฤติกรรม และผลลัพธ์
- เปิดโอกาสให้เขาแสดงความคิดหรือนำเสนอไอเดีย และได้มีโอกาสนำความคิดที่เสนอไปใช้ในงานด้วย
- ไม่ว่าเจนเนเรชั่นไหน เรื่องของใจสำคัญที่สุด ถ้าได้ใจอะไรก็ได้ ที่สำคัญคือจะได้ใจอย่างไรนั้นเป็นเรื่องยาก
สำหรับเจนวาย เขาแนะนำผู้บริหารว่า
ถ้าเป็นไปได้ บอกเป้าหมายให้เรารู้ แล้วให้เราหาหนทางทำเอง ให้เราสามารถกำหนด แนวทาง วิธีการ รางวัล และการลงโทษเองได้
บอกเราเท่าที่จำเป็น แล้วคอยดูห่างๆ ให้ข้อมูลย้อนกลับด้วยการพูดให้คิดเองว่าต้องปรับปรุง เน้นการทำดีเป็นแบบอย่าง ชมเมื่อเราทำดี
ไม่ทำตัวให้เหินห่าง เบเบี้บูมเมอร์ส่วนใหญ่ฟอร์มจัด เจ้ายศเจ้าอย่าง
มองเราเป็นลูกศิษย์ไม่ใชลูกน้อง มีเมตตา เก่งจริง สอนเป็น และอยากสอน
โยนงานท้าทายให้ทำ บอกผลลัพธ์ที่ต้องการเปิดโอกาสให้คิดขั้นตอนเอง ไม่ต้องตีกรอบ ไม่ต้องมาคุม ตามยิกๆ บอกวันที่ต้องการมาให้ชัดเจน คอยมอง และคอยให้คำปรึกษาอยู่ห่างๆ ให้ข้อมูลย้อนกลับว่าผลงานเป็นอย่างไรเพื่อให้เราได้พัฒนาแก้ไขได้ด้วยตนเอง เมื่องานสำเร็จให้เครดิตและประกาศให้คนอื่นทราบถึงผลงาน อย่าให้ทำงานประจำซ้ำซากเดินหกเดือน จะเบื่อและมองหาความท้าทายใหม่
ใช้งานหนัก ให้งานยาก จ่ายเงินสูง ผลงานไม่ดี ทำไม่ได้ไล่เราออกเลย
กล้ามอบหมายงานให้ บอกแนวทางคร่าว ๆ มีกำหนดเสร็จที่ชัดเจน บอกเงื่อนไข ข้อจำกัดที่มีให้ทราบ ที่เหลือเดี๋ยวเราจัดให้
ทำให้เรารู้ว่านายเห็นคุณค่าของงาน ซื้อใจเราได้ ทำงานให้เต็มที่เลยไม่ต้องขอ และพร้อมรับผิดชอบหากงานไม่ดี”
“น่าสนในมากครับ คุณเกรียงศักดิ์มีความเห็นอย่างไรครับ”
“มันมีนัยยะครับ
พวกเขามีลักษณะดังนี้
- คนรุ่นนี้ฉลาด เชื่อมั่นในตนเอง เขาต้องการเสรีภาพในการคิด
- ชอบความท้าทาย เขาอยากพิสูจน์ฝีมือ ความท้าทายไม่กลัว ดูน่าสนใจต่างหาก
- พวกเขาโตมากับ ไมโครเวฟ มาม่า สมาร์ทโฟน อินเตอร์เน็ท เขาอยากเห็นผลเร็ว ใจร้อน ไม่ทนต่อขั้นตอน หรือพิธีการ ต่างๆ
- เขาไม่สนความจงรักภักดีต่อองค์กร เขาไม่ตั้งใจจะทำงานจนเกษียณที่องค์กรของคุณ เขาอยากประสบความสำเร็จตั้งแต่อายุยังน้อย แบบเจ้าของกูเกิ้ล หรือเฟซบุ๊ค
- เราคงเปลี่ยนเขายาก เราอาจจะต้องเปลี่ยนวิธีบริหารเขา
อย่างไรก็ตาม ไม่ใช่ว่าเจนวายทุกคนจะเป็นแบบนี้ไปหมด มันก็ขึ้นอยู่กับลักษณะของแต่ละบุคคล เราต้องสังเกตและเรียนรู้เรื่องราวของแต่ละคน แล้วบริหารและจูงใจให้ถูกจริตกันเป็นคน ๆ ไป”
“มันยากสำหรับผมเหมือนกันครับ” มงคลเปรย
“ผมมีแนวทางให้ มีคำถามชุดหนึ่งที่จะช่วยให้คุณเข้าใจคนแต่ละคนได้ ไม่ว่าจะเจนเนเรชั่นไหนก็ตาม ขอเวลาคนละสิบห้านาทีเชิญเขาแต่ละคนมาคุย โดยถามคำถามชุดนี้
- ภูมิหลัง โตที่ไหน มีพี่น้องกี่คน ตอนเด็กๆมีความท้าทายอะไรบ้าง
- จุดแข็ง ถนัดและชอบทำอะไรบ้าง เพราะอะไร
- สไตล์ อยากให้มอบหมายงานแบบไหน เมื่อมีการเปลี่ยนแปลงควรสื่อสารอย่างไร อะไรจูงใจ อะไรไม่จูงใจ
ไม่ถนัดหรือไม่ชอบอะไร หากต้องมอบหมายงานที่ไม่ถนัดหรือไม่ชอบ ต้องพูดแบบไหนดี - ฉันจะช่วยให้เธอทำงานดีขึ้นได้อย่างไรอีก”
