แหล่งที่มาของอำนาจ

มีคนหลายคนที่มีความตั้งใจที่จะสร้างการเปลี่ยนแปลงที่ดี

แต่คิดว่าตนเองไม่มีตำแหน่งสูงเพียงพอ 

จึงไ่ม่มีอำนาจสั่งการ สร้างการเปลี่ยนแปลง

ที่จริงแล้ว อำนาจ ไม่ได้มาจากตำแหน่งเพียงอย่างเดียว

ในหนังสือ ผู้นำเหนือระดับ – Leading at a higher level ของเคน บลังชาร์ด (Ken Blanchard) เขียนว่าแหล่งที่มาของอำนาจมี 5 แห่งคืออำนาจจากตำแหน่งหน้าที่ จากตัวบุคคล จากงาน จากความสัมพันธ์ และจากความรู้ 

1. อำนาจจากตำแหน่งหน้าที่ เป็นสิ่งที่เห็นได้ชัดที่สุด เพราะมาพร้อมกับนามบัตรหรือการแต่งตั้งว่าคุณมีอำนาจสั่งการและควบคุมคนและทรัพยากรได้ 

2. อำนาจจากตัวบุคคลมาจากลักษณะเด่นของคนคนนั้น เช่น การมีบุคลิกเข้มแข็ง การมีความมุ่งมั่น สร้างแรงบันดาลใจเก่ง หรือเฉลียวฉลาด อำนาจจากตัวบุคคลจะโดดเด่นมากขึ้นหากเก่งในเรื่องการสื่อสารและการโน้มน้าวจูงใจคน 

3. อำนาจจากงาน เช่น หากคุณเป็นเลขานายใหญ่ คุณมีอำนาจที่สามารถจะเร่งหรือดองเรื่องของใครก็ได้ 

4. อำนาจจากความสัมพันธ์มาจากการที่คุณสามารถสร้างความสัมพันธ์ที่ดีกับคนอื่นๆ อาจจะมาจากการสร้างความสัมพันธ์ฉันเพื่อน ความพยายามที่จะเข้าใจผู้อื่น การสะสมสายสัมพันธ์มาเป็นเวลานาน หรือการที่เคยช่วยเหลือผู้อื่นมาก่อน 

5. อำนาจจากความรู้มาจากการที่คุณมีความเชี่ยวชาญหรือทักษะเฉพาะด้าน หรืออาจจะมีวุฒิบัตรจากการผ่านการอบรมเรียนรู้ อำนาจจากความรู้นี้สะสมมาจากงานและองค์กรที่คุณเคยมีประสบการณ์ เราแต่ละคนมีความรู้อะไรบางอย่างที่โดดเด่นกว่าคนอื่น” 

ในหนังสือเล่มเดียวกันนี้ ผู้เขียนบอกว่าคุณพ่อของเขาซึ่งเป็นนายทหารในกองทัพเรือสหรัฐอเมริกาบอกว่า “ผู้นำที่ดีที่สุดคือคนที่มีอำนาจจากตำแหน่งหน้าที่แต่ไม่เคยคิดจะใช้อำนาจนั้น”

นอกจากนี้ในท้ายบท ผู้เขียนได้ระบุว่า “จงอย่ายึดติดกับความเชื่อดั้งเดิมว่า อำนาจที่เกิดจากตำแหน่งหน้าที่นั้นจึงจะเป็นอำนาจที่ใช้ได้ผล”

ดังนั้น เราแต่ละคนสามารถจะพัฒนา “การมีอำนาจ” ได้หลายวิธี ไม่ต้องรอให้มีตำแหน่งแต่งตั้ง

ยิ่งในยุคที่สื่อสังคมออนไลน์ (Social Media) เข้าถึงได้ง่าย หลายคนมีอำนาจจากการมีความรู้เฉพาะด้านขึ้นมา กลายเป็น Micro Influencer (ผู้นำทางความคิดผ่าน Social Media ใดก็ตามที่มีผู้ติดตาม 5,001-100,000 คน)

บางคนมีลักษณะเด่น ชอบทำความดี จนสังคมยอมรับ ก็กลายเป็น “การมีอำนาจ” ในอีกรูปแบบหนึ่ง

อะไรคือทางเลือกในการมีอำนาจของคุณ

ที่มา: Leadership Mentor – พี่เลี้ยงผู้นำภาคปฏิบัติ โดยเกรียงศักดิ์ นิรัติพัฒนะศัย